Χρυσάνθεμο: Το άνθος του φωτός

Ανάμεσα στα άνθη που απέκτησαν εσωτερικά νοήματα σε διαφορετικές παραδόσεις, το χρυσάνθεμο κατέχει ιδιαίτερη θέση. Μπορεί να μην είναι ρόδο ή κρίνος ωστόσο, ως συμβολισμός, μπορεί και γεφυρώνει την απόσταση ανάμεσα στην δυτική εσωτερική παράδοση με την εξ ανατολών σκέψη και θεώρηση των πραγμάτων καθώς, και με την ιπποτική ηθική. Κοινός παρονομαστής είναι η ιδέα πως το αληθινό φως ανθίζει μέσα στο σκοτάδι. 

Στη δυτική εσωτερική παράδοση, το χρυσάνθεμο ερμηνεύεται ως σύμβολο ενσυνείδησης, κάθαρσης και εσωτερικής φώτισης. Μάλιστα, σε αρκετές λαϊκές και αποκρυφιστικές παραδόσεις της Ευρώπης θεωρείται άνθος που απωθεί την αρνητική ενέργεια και προστατεύει από την πνευματική σύγχυση. 

Η ακτινωτή μορφή του παραπέμπει στη διάχυση του φωτός από το πνευματικό κέντρο προς την περιφέρεια και στη σταδιακή αποκάλυψη της εσωτερικής αλήθειας. Είναι, συνεπώς, σύμβολο μετάβασης άρα και μεταμόρφωσης κι αναγέννησης. 

 

Στις ανατολικές παραδόσεις, ιδίως στον κινεζικό ταοϊσμό και στον ιαπωνικό σιντοϊσμό, το χρυσάνθεμο είναι σύμβολο μακροζωίας, αθανασίας και ηθικής ακεραιότητας. Επειδή δε ανθίζει όταν όλα τα άλλα λουλούδια μαραίνονται, δύναται να συμβολίζει τη ψυχική αντοχή και την εσωτερική μεταστροφή χωρίς να παραγνωρίζεται η φυσική φθορά και η παροδικότητα. 

Κατά την ιπποτική παράδοση, ζητούμενο είναι η κάθαρση της συνείδησης, η δικαιοσύνη, η τιμή και η ακεραιότητα, η πίστη και η αφοσίωση, η γενναιότητα και η ευγένεια... 

Ο ανθός που ανθίζει σε περιβάλλον φθοράς εκφράζει επακριβώς την αναζήτηση της αρετής και την ανθεκτικότητα του ανθρώπου απέναντι στην αδικία και την παρακμή. Όπως το λουλούδι δεν υποκύπτει στις σκιές και στα αγκάθια γύρω του, έτσι και ο άνθρωπος κάθε τόπου και κάθε εποχής οφείλει να στέκεται όρθιος ακόμη κι όταν γύρω του επικρατεί η σύγχυση, ο πόνος και η αδικία, φωτίζοντας με τη ζωή του, με το παράδειγμά του, επιδεικνύοντας ψυχική δύναμη και συνέπεια. Ας μην ξεχνούμε ότι η πραγματική ομορφιά το ανθρώπου δεν αποκαλύπτεται όταν όλα είναι εύκολα αλλά όταν η ψυχή του δοκιμάζεται!